My BeLoVeD TeaCHeR

<~~~~get well soon~~~~>




on april (or may) 2008.....i was in the same exam hall with my primary school teacher, cikgu azami ibrahim...we were taking Malaysian University English Test....i was in upper 6 (but i didnt take the stpm exam...i quit!), cikgu azami was finishing his diploma (if i've not mistaken)...i was so happy to see him but....what's wrong with his legs?? hmmm....bertongkatkan payung?? he was admitted into the ward too...but he went out for a while to take the exam...cikgu cakap minggu depan cikgu akan di hantar ke Hospital Sultanah Aminah, JB untuk pemeriksaan lanjut....sounded scary, huh?
tak lama kemudian pada 27 may 2008.....cikgu azami menjalani pembedahan untuk membuang tumor pada sepanjang tulang belakangnye.....nasib baik ujian biopsi tu negatif kanser....so just tumors la....hmm.....masih ingat lagi kira-kira sehari sebelum cikgu dibedah...saya dapat cakap dengan cikgu melalui telefon..sejurus selepas abang menyerahkan kiriman hadiah ulang tahun yang ke 42tahun untuk cikgu....hadiah tak la mahal dan hebat mana..sekadar kusyen smiley kecil untuk menceriakan wad kelas satu yang suram tu....cikgu sangat ceria...jelas pada suaranya....sempat juga cikgu mengucapkan selamat hari raya (sedangkan raya lambat lagi!!!)...tapi dipintas oleh saya-"belum raya lagi tak boleh wish...cikgu kena bagi duit raya kat saya nanti...."....hmm..kalaulah cikgu tahu betapa sukarnya saya menahan air mata ketika itu....sama seperti masa saya dengar tentang peluang cikgu untuk berdiri di atas kaki sendiri selepas pembedahan itu nanti.....

get well soon~~>

saya asyik berpaling ke arah jam di dinding pada 27 may tu.....cuba sabarkan diri.....ah...saya memang tak boleh duduk diam! kira-kira pukul 8+ (kalau tak silap la..) saya telefon cikgu....sudah pastinya bukan cikgu yang jawab....tak mengapa..saya memang mahu bertanya kepada isteri cikgu, makcik zainab (yang juga merupakan seorang guru....terpaksa cuti separuh gaji demi menemani suami di wad selama 2 bulan).....agak sayu suara wanita yang sudah tentunya lebih berdebar daripada saya.....cikgu masih di dalam bilik pembedahan...doktor jangkakan pembedahan akan ambil masa 10 jam.....ya allah..selamatkanlah guru yang terbaik itu......
<~~~~~~~~~~~~get well soon~~~~~~~~~~~~>
keesokan harinya...panggilan dibuat lagi...untuk bertanya khabar....cikgu telah keluar dari bilik pembedahan pukul 10 malam.....seperti yang telah dijadualkan...alhamdulillah pembedahan berjaya...2 minggu cikgu dalam wad ICU sebelum kembali ke wad kelas 1....dan saya terus bertanyakan khabar cikgu...biarpun hanya dapat berbicara dengan isterinya...setiap kali saya ke JB..saya akan melawat cikgu.....selama 2 bulan cikgu di sana..dapatlah dalam 5 kali (mungkin lebih) saya singgah..dan setiap kali saya datang....akan ada sekeping kad berisi kata-kata semangat buat cikgu tersayang.....pernah juga saya poskan ke alamat ibu kawan saya ...kemudian minta ibunya hantarkan ke wad cikgu....terima kasih, makcik zainab (ops..nama makcik ni pun zainab juga....jururawat di klinik kardiologi, HSA)...

<~~ good luck

raya tahun lepas saya ke rumah cikgu buat kali pertama....cikgu betul-betul bagi saya dan kawan-kawan duit raya...hahaha....saya tak kisah tentang tu semua..yang penting cikgu selamat! tahun ini cikgu kembali ke sekolah selepas 6 bulan berehat....tentu sukar untuk mengajar di atas kerusi roda tu......rindunya saya pada cikgu...kali terakhir jumpa sebelum saya ke bercuti bulan lepas...jumpa sekejap saja di sekolah...seorang kawan yang pernah menemani saya ke wad cikgu dulu pernah cakap yang saya sangat lain bila berhadapan dengan cikgu tu....dia umpamakan saya seperti seorang kanak-kanak yang sangat patuh dan terlalu gembira bila berada di sisi gurunya...semua masalah hilang begitu saja dalam minda....hehehe...apa nak kata...SAYA MEMANG SAYANG CIKGU SAYA!!!

<~~good luck and welcome back to school card



<~~ bookmark for cikgu...i gave him a few books too....the original or i just copy my own set....








<~~birthday+teacher's day card for cikgu azami n his wife





" mengembangkan bunga yang hampir mati"
~cikgu bagi ayat ni ketika kali pertama jumpa di SKSL selepas 5+tahun....cikgu kata susahnya mengajar saya seperti mengembangkan bunga yang hampir mati......bukan tak faham2 apa yang diajar..tapi mental emosi sangat sukar dibentuk.....mungkin.....ini hadiah hari lahir cikgu tahun 2005....saya cuba gambarkan perasaan saya ketika menjadi pelajarnya dulu....

Share